Terminem „menopauza” określa się ostatnią w życiu kobiety miesiączkę spowodowaną ustaniem pracy jajników (utratą ich zdolności reagowania na gonadotropiny – hormony przysadki mózgowej), po której przez okres 12 miesięcy nie pojawi się następna. Po tym okresie wszystkie krwawienia to już nie miesiączki, a tzw. Inne Nieprawidłowe Krwawienia Maciczne.

W mowie potocznej używa się tych określeń zamiennie, chociaż mają dwa różne znaczenia.

Z medycznego punktu widzenia menopauza to data ostatniej miesiączki. Niemniej biologiczne mechanizmy i objawy menopauzy pojawiają się kilka lat wcześniej oraz mogą także utrzymywać się kilka lat po wystąpieniu ostatniej miesiączki. Menopauza jest skutkiem spadku produkcji hormonów wydzielanych przez jajniki (estrogenów), które regulują procesy rozrodcze i nadają kobiecie typowe cechy żeńskie.

Klimakterium to okres kilku lat przed i kilku lat po menopauzie, obejmujący wszystkie zmiany w fizjologii cyklu miesięcznego, samopoczuciu i organizmie kobiety.

Przedwczesne wystąpienie menopauzy zależy od wielu czynników, między innymi od uwarunkowań genetycznych, chorób układu immunologicznego, zaburzeń hormonalnych, leczenia (chirurgiczne usunięcie jajników, chemioterapia, radioterapia). Na wiek wystąpienia menopauzy ma również wpływ palenie papierosów. Istnieje prawidłowość, według której kobiety, które wcześnie dojrzały, szybciej przekwitają.

Menopauza występuje najczęściej pomiędzy 45 a 58 rokiem życia. Średnio u kobiet w Polsce menopauza przypada na 51 rok życia.

Odczuwanie charakterystycznych objawów menopauzy i ich nasilenia jest u kobiet różne. Niemniej jednak można wyodrębnić objawy zespołu klimakterycznego (zwane objawami wypadowymi) wskazywane przez większość kobiet. Są to: nieregularne miesiączki, uderzenia gorąca i napadowe pocenie się, uczucie zmęczenia, bezsenność, budzenie się wcześnie rano, pobudzenie, niepokój, drażliwość, a także sucha skóra związana z niedoborem estrogenów. Pojawiają się również bóle głowy, mięśni, kołatanie serca, a także problemy z pamięcią i koncentracją. Kobiety w okresie klimakterium skarżą się również na suchość pochwy, ból podczas stosunku i obniżoną ochotę na seks oraz nasileniem problemów z kontrolą oddawania moczu.

Uderzenia gorąca i nadmierne napadowe pocenie się to jeden z najczęściej zgłaszanych objawów. Skarży się na nie ponad 70% kobiet. Objaw ten może występować nawet wiele lat po menopauzie. By radzić sobie z nieprzyjemnymi objawami zmian temperatury ciała i występowaniem pocenia spróbuj ograniczyć sytuacje stresowe, a także wprowadzić więcej ruchu. Pomocne są też preparaty takie jak Remifemin®, które zmniejszają częstotliwość występowania dolegliwości i łagodzą jej intensywność.

Najczęściej stosowana terapia zmniejszająca objawy menopauzy to terapia hormonalna, która ma za zadanie uzupełnić niedobory hormonów płciowych. Terapia hormonalna zmniejsza objawy menopauzy oraz korzystnie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy, układ moczowy, skórę i śluzówkę. Istnieją jednak przeciwskazania do jej stosowania, takie jak:

- choroba zakrzepowa naczyń,
- niezdiagnozowane krwawienie z dróg rodnych,
- niewydolność wątroby,
- czynna estrogenozależna choroba nowotworowa,
- niestabilna choroba wieńcowa,
- obawy pacjentki.

W związku z objawami ubocznymi terapii hormonalnej i obawami związanymi ze zwiększonym ryzykiem choroby nowotworowej zarówno lekarze, jak i pacjentki nieczęsto decydują się na kontynuowanie terapii hormonalnej przez dłuższy czas, a wieloletnia terapia jest wręcz przeciwskazana. Dla kobiet, które nie mogą lub nie chcą stosować terapii hormonalnej powstały preparaty na bazie fitoestrogenów (estrogenów pochodzenia roślinnego) i substancji roślinnych o działaniu ośrodkowym oraz selektywne modulatory receptora estrogenowego SERM.

Środki na bazie Cimicifuga racemosa, takie jak Remifemin® zawierają SERM, substancje estrogenopodobne, które selektywnie oddziałują na receptory estrogenowe w tkankach. Niektóre z nich działają dokładnie tak, jak estrogen na wszystkie receptory estrogenowe, inne z nich działają na wszystkie receptory estrogenowe zupełnie przeciwnie niż estrogen, a są i takie, które łączą się wybiórczo jedynie z niektórymi receptorami. W wyniku selektywności ich działania można działać korzystnie na jeden rodzaj tkanki (np. na kości), a wyeliminować z terapii działanie uboczne.

Jeśli nie możesz lub nie chcesz stosować terapii hormonalnej - wybierz Remifemin®, który w naturalny sposób pomaga zadbać o dobre samopoczucie w okresie menopauzy. Badania kliniczne wykazały, że w grupie kobiet przyjmujących Remifemin® przez 4 tygodnie liczba uderzeń gorąca zmniejszyła się o połowę.

Remifemin^® może być stosowany razem z innymi lekami. Nie ma doniesień aby lek wchodził w interakcje z innymi lekami. Niemniej, w przypadku jakichkolwiek wątpliwości radzimy skonsultować się z lekarzem.

Pierwsze efekty działania leku pojawiają się po 2-4 tygodniach jego stosowania. Badania kliniczne potwierdziły, że u kobiet przyjmujących Remifemin^® przez 4 tygodnie ilości uderzeń gorąca zmniejszyła się o połowę. Regularne przyjmowanie leku prze dłuższy czas wzmacnia i utrwala jego działanie terapeutyczne.

Remifemin^® jest lekiem zmniejszającym dolegliwości okresu menopauzy takie jak:
• uderzenia gorąca
• nadmierne pocenie się
• zakłócenia snu
• uczucie napięcia i niepokoju

Remifemin^® jest lekiem dostępnym wyłącznie w aptekach. Aby go kupić nie potrzebna jest recepta od lekarza.

Remifemin^® można stosować tak długo jak istnieje potrzeba łagodzenia dolegliwości towarzyszących menopauzie. Czasem nawet przez kilka lat. Niemniej zalecamy, aby po 6 miesiącach stosowania leku, podobnie jak w przypadku innych stale przyjmowanych leków skonsultować się z lekarzem..

Terminem „menopauza” określa się ostatnią w życiu kobiety miesiączkę spowodowaną ustaniem pracy jajników (utratą ich zdolności reagowania na gonadotropiny – hormony przysadki mózgowej), po której przez okres 12 miesięcy nie pojawi się następna. Po tym okresie wszystkie krwawienia to już nie miesiączki, a tzw. Inne Nieprawidłowe Krwawienia Maciczne.

W mowie potocznej używa się tych określeń zamiennie, chociaż mają dwa różne znaczenia.

Z medycznego punktu widzenia menopauza to data ostatniej miesiączki. Niemniej biologiczne mechanizmy i objawy menopauzy pojawiają się kilka lat wcześniej oraz mogą także utrzymywać się kilka lat po wystąpieniu ostatniej miesiączki. Menopauza jest skutkiem spadku produkcji hormonów wydzielanych przez jajniki (estrogenów), które regulują procesy rozrodcze i nadają kobiecie typowe cechy żeńskie.

Klimakterium to okres kilku lat przed i kilku lat po menopauzie, obejmujący wszystkie zmiany w fizjologii cyklu miesięcznego, samopoczuciu i organizmie kobiety.

Przedwczesne wystąpienie menopauzy zależy od wielu czynników, między innymi od uwarunkowań genetycznych, chorób układu immunologicznego, zaburzeń hormonalnych, leczenia (chirurgiczne usunięcie jajników, chemioterapia, radioterapia). Na wiek wystąpienia menopauzy ma również wpływ palenie papierosów. Istnieje prawidłowość, według której kobiety, które wcześnie dojrzały, szybciej przekwitają.

Menopauza występuje najczęściej pomiędzy 45 a 58 rokiem życia. Średnio u kobiet w Polsce menopauza przypada na 51 rok życia.

Odczuwanie charakterystycznych objawów menopauzy i ich nasilenia jest u kobiet różne. Niemniej jednak można wyodrębnić objawy zespołu klimakterycznego (zwane objawami wypadowymi) wskazywane przez większość kobiet. Są to: nieregularne miesiączki, uderzenia gorąca i napadowe pocenie się, uczucie zmęczenia, bezsenność, budzenie się wcześnie rano, pobudzenie, niepokój, drażliwość, a także sucha skóra związana z niedoborem estrogenów. Pojawiają się również bóle głowy, mięśni, kołatanie serca, a także problemy z pamięcią i koncentracją. Kobiety w okresie klimakterium skarżą się również na suchość pochwy, ból podczas stosunku i obniżoną ochotę na seks oraz nasilenie problemów z kontrolą oddawania moczu.

Uderzenia gorąca i nadmierne napadowe pocenie się to jeden z najczęściej zgłaszanych objawów. Skarży się na nie ponad 70% kobiet. Objaw ten może występować nawet wiele lat po menopauzie. By radzić sobie z nieprzyjemnymi objawami zmian temperatury ciała i występowaniem pocenia spróbuj ograniczyć sytuacje stresowe, a także wprowadzić więcej ruchu. Pomocne są też preparaty takie jak Remifemin®, które zmniejszają częstotliwość występowania dolegliwości i łagodzą ich intensywność.

Najczęściej stosowana terapia zmniejszająca objawy menopauzy to terapia hormonalna, która ma za zadanie uzupełnić niedobory hormonów płciowych. Terapia hormonalna zmniejsza objawy menopauzy oraz korzystnie wpływa na ośrodkowy układ nerwowy, układ moczowy, skórę i śluzówkę. Istnieją jednak przeciwskazania do jej stosowania, takie jak:

- choroba zakrzepowa naczyń,
- niezdiagnozowane krwawienie z dróg rodnych,
- niewydolność wątroby,
- czynna estrogenozależna choroba nowotworowa,
- niestabilna choroba wieńcowa,
- obawy pacjentki.

W związku z objawami ubocznymi terapii hormonalnej i obawami związanymi ze zwiększonym ryzykiem choroby nowotworowej zarówno lekarze, jak i pacjentki nieczęsto decydują się na kontynuowanie terapii hormonalnej przez dłuższy czas, a wieloletnia terapia jest wręcz przeciwskazana. Dla kobiet, które nie mogą lub nie chcą stosować terapii hormonalnej powstały preparaty na bazie fitoestrogenów (estrogenów pochodzenia roślinnego) i substancji roślinnych o działaniu ośrodkowym oraz selektywne modulatory receptora estrogenowego SERM.

Środki na bazie Cimicifuga racemosa, takie jak Remifemin® zawierają SERM, substancje estrogenopodobne, które selektywnie oddziałują na receptory estrogenowe w tkankach. Niektóre z nich działają dokładnie tak, jak estrogen na wszystkie receptory estrogenowe, inne z nich działają na wszystkie receptory estrogenowe zupełnie przeciwnie niż estrogen, a są i takie, które łączą się wybiórczo jedynie z niektórymi receptorami. W wyniku selektywności ich działania można działać korzystnie na jeden rodzaj tkanki (np. na kości), a wyeliminować z terapii działanie uboczne.

Jeśli nie możesz lub nie chcesz stosować terapii hormonalnej - wybierz Remifemin®, który w naturalny sposób pomaga zadbać o dobre samopoczucie w okresie menopauzy. Badania kliniczne wykazały, że w grupie kobiet przyjmujących Remifemin® przez 4 tygodnie ilość uderzeń gorąca zmniejszyła się o połowę.